Skip to content

Մեր կրոնը

Քրիստոնեությունը և Հայկական Եկեղեցին կենտրոնական և բոլոր առումներով կարևոր տեղ են զբաղեցրել հայերի կյանքում: Քրիստոնեությունը Հայաստանում սկսվում է Առաքյալների ժամանակաշրջանից: Քրիստոսի երկու առաքյալները` Թադեոսը և Բարդուղիմեոսը, Հայաստանի առաջին առաքյալներն են, ովքեր Աստվածաշունչ էին քարոզում դարի երկրորդ կեսից սկսած: Չորրորդ դարի սկզբին սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչը (240-332 դ.) պաշտոնապես հիմնեց հայկական եկեղեցին, երբ Տրդատ Երրորդ թագավորը կնքվեց և ճանաչեց քրիստոնեությունը Հայաստանի պետական կրոն: Թագավորական ընտանիքի աջակցությամբ քրիստոնեությունը արագորեն տարածվեց Հայաստանում և մի քանի դարերի ընթացքում թափանցեց հայերի կյանքի և մշակույթի բոլոր բնագավառներ:
Սբ. Գրիգորի որդին` Արիստակեսը, հաջորդեց իր հորը` որպես Կաթողիկոս: Արիստակեսը 325թ.-ին հայոց եկեղեցու ներկայացուցիչն էր Նիկիայի Տիեզերական ժողովում: Նիկիայի Տիեզերական ժողովը առաջին էկումենիկ խորհուրդն էր, որն առաջ մղեց Երրորդության Ուղղափառ Քրիստոնեության վարդապետությունը: Այդ վարդապետությունը ձևավորվել է Նիկիայի Դավանանքի մեջ, որը քարոզվում է ամեն կիրակի Սուրբ Պատարագի ժամանակ: Կաթողիկոս Ներսեսի ժամանակ (353-373) վանքեր և տարբեր բարեգործական կառույցներ առաջին անգամ հիմնվեցին ամբողջ Հայաստանի տարածքում:
Հայաստանի քրիստոնեականացումը որոշեց հայոց պատմության ամբողջ հետագա ընթացքը այն ժամանակ, երբ բացառիկ Ազգային Եկեղեցին հստակորեն ճանաչվեց հայ ժողովրդի կողմից և ձևավորեց ազգի հոգևոր և մշակութային ժառանգությունը: Քրիստոնեությունը հզոր զարկ տվեց նոր հայկական մշակույթի ծաղկման համար:
Քրիստոնեական հավատքը մարդկանց գրավոր տեսքով հասանելի դարձնելու համար Մեսրոպ Մաշտոց անունով մի վանական մ.թ. 406 թ.-ին ստեղծեց հայոց այբուբենը: Դրանից քիչ անց, Սուրբ Գիրքը թարգմանվեց հայերեն, որին հետևեց հայտնի եկեղեցական հայրերի աստվածաշնչյան, աստվածաբանական և պաշտամունքային գրվածքների թարգմանությունը: Հունական և սիրիական եկեղեցական հայրերի որոշ գրվածքներ պահպանվել են միայն հայերենով: Այս շատ կարևոր ժամանակաշրջանը հայտնի է որպես Հայոց Պատմության Ոսկեդար: Հայաստանում եկեղեցու գործունեությունը դաժանորեն ճնշվում էր երկրի 20 տարվա սովետական կառավարության ժամանակ, ինչևէ, ՍՍՀՄ-ի կործանումից հետո Հայաստանի նոր անկախ պետությունը կրոնական ոգու մեծ վերապրում ունեցավ և եկեղեցին վերեկանգնեց իր ավանդական հասարակական դերը` որպես հայ ժողովրդի «ազգային հավատք»:

Եկեղեցի

Հայոց եկեղեցին քրիստոնեական հավատքի ամենահին ճյուղերից մեկն է:
Հայոց եկեղեցու Հավատքը փոխանցվում է եկեղեցու Սուրբ Ավանդույթի միջոցով: Աստվածաշունչը, ժամերգությունը և երկրպագությունը, եկեղեցական հայերի գրվածքները, եկեղեցական խորհուրդները, սրբերը, կանոնները, կրոնական արվեստը և ծիսակարգերը` կապված են միմյանց հետ և ձևավորում են եկեղեցու Սուրբ Ավանդույթը: Այս հավատքն արտահայտվում է հայկական եկեղեցու Դավանանքի մեջ, որին իր հերթին սահմանում է եկեղեցու գոյատևման պատճառները և աշխատանքային ռեժիմի չափանիշները: Հայկական Եկեղեցին պատկանում է եկեղեցիների Ուղղափառ ընտանիքին` հայտնի որպես Արևելյան Ուղղափառ կամ ոչ Քաղկեդոնական եկեղեցիներ, ինչպիսիք են հայկականը, ղպտիականը, եթովպականը և հնդկական Մալաբար եկեղեցիները:
Հայկական Եկեղեցու ֆունկցիոնալ կառուցվածքը մեծապես հիմնված է կանոնների վրա և հաստատում է Հայկական Եկեղեցու ավանդույթները, որ ձևավորվել են դարերի ընթացքում: Հայկական Եկեղեցու ղեկավարման ամենակարևոր գործառույթներից մեկն է խորհուրդների համակարգը:
Վարչական, պաշտամունքային և կանոնիկ նորմերը սահմանվում և հաստատվում են հավաքական և մասնակցային որոշում ընդունելու գործընթացով:
Գլխավոր Եպիսկոպոսը և Հայկական Եկեղեցու Գերագույն Ղեկավարը` Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն է, ով նստում է Էջմիածինում: Ազգային Եկեղեցական Ժողովը` բաղկացած հոգևոր ներկայացուցիչներից, ամբողջ աշխարհի հայկական եկեղեցիներից, ընտրում է Կաթողիկոսին: Կաթողիկոսի հոգևոր առաջնորդությունը չի սահմանափակվում Էջմիածինով և Հայաստանով: Դարերի ընթացքում, ավելի ու ավելի շատացող հայերի արտագաղթի հետ կապված, Մայր Աթոռը ստիպված էր վերահսկել ամբողջ աշխարհի հայկական համայնքների հոգևոր կարիքները: Այսպիսով, պատրիարքարաններ և թեմերը ստեղծվեցին տարբեր երկրների այն տարածքներում, որտեղ մեծ թվով հայեր էին բնակվում:
Հայկական եկեղեցում կան 4 հիերարխիկ նստավայրեր` Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը Էջմիածինում, Կիլիկիոյ Մեծ Տան Կաթողիկոսը (հիմնադրվել է Լիբանանում 1930-ին, բայց արմատները հետ են գնում դեպի 13-րդ դար), Երուսաղեմի պատրիարքարանը (հիմնադրվել է 14-րդ դարի սկզբին) և Կոստանդնուպոլսի պատրիարքարանը (հինադրվել է 1461-ին):

Վեհափառ Հայրապետ Գարեգին Առաջին
Գերագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը(Լուսանկարը՝ Մայր Աթոռի պաշտոնական կայք)

Վեհափառ Հայրապետ Գարեգին Երկրորդը ծնվել է 1951թ.-ին Էջմիածնի մոտ գտնվող Ոսկեհատ գյուղում: Նա պատվով ավարտեց Սուրբ Էջմիածնի ճեմարանը 1971թ.-ին: 1970-ին նա ձեռնադրվեց սարկավագ և 1972-ին կուսակրոն վանական, այդ ժամանակ էլ ստացավ եկեղեցական ՙԳարեգին՚ անունը:
Դրանցի քիչ անց, Վեհափառ Հայրապետը Վազգեն Առաջինը Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս 1956-1994 նոր քահանային ուղարկեց Վիենա` աստվածաբանություն սովորելու: 1975-ին հայր Ներսիսյանը տեղափոխվեց Գերմանիա, որտեղ նա ավարտեց Բոնի Համալսարանը` միաժամանակ որպես քահանա ծառայելով տեղի հայկական համայնքում: Հայաստան վերադառնալուց հետո նա ասպիրանտուրան շարունակեց Ռուսական Ուղղափառ Ակադեմիայում` Զագորսկում, Ռուսաստան և ավարտեց այն 1979-ին:
1983-ի հունիսին նշանակվելով Արարատյան Հայրապետական թեմի առաջնորդ, նա բարձրացվեց եպիսկոպոսի աստիճանի այդ տարվա հոկտեմբերի 23-ին` Վեհափառ Հայրապետ Վազգեն Առաջինի ձեռքով: Կաթողիկոս Վազգեն Առաջինը նրան արքեպիսկոպոս կոչում շնորհեց 1992-ի նոյեմբերին: Վազգեն Առաջինի մահից հետո արքեպիսկոպոս Ներսիսյանը հայրապետական գահի թեկնածու էր 1995-ի Ազգային Եկեղեցական Ժողովի ժամանակ, բայց զիջեց հաղթանակը Վեհափառ Հայրապետ Գարեգին Սարգսյանին, ով դրանից հետո դարձավ Կաթողիկոս Գարեգին Առաջին (Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս 1995-1999): Վերջինս, ով Նյու Յորքում բուժվում էր քաղցկեղից, արքեպիսկոպոս Ներսիսյանին նշանակեց Սուրբ Էջմիածնի Առաջնորդական Տեղապահ 1998-ի նոյեմբերին, որտեղ էլ Ներսիսյանը ծառայեց մինչև Կաթողիկոսի մահը` 1999-ի հունիս:
1999-ի հոկտեմբերի վերջերին Հայոց Եկեղեցին ընտրեց Գարեգին Առաջինի հետնորդին: Աշխարհի հայկական եկեղեցական համայնքները կրոնավոր ղեկավարների պատվիրակություն ուղարկեցին Հայաստան` խորհրդակցելու և նոր Կաթողիկոս ընտրելու համար, որը 132-րդն էր լինելու` սկսած 4-րդ դարից: 1999-ի հոկտեմբերի 27-ին արքեպիսկոպոս Ներսիսյանը ընտրվեց և նոյեմբերի 4-ից իր գահակալումը սկսելուց հետո վերցրեց Վեհափառ Հայրապետ Գարեգին Երկրորդ, Գերագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս անունն ու տիտղոսը:
Այս պաշտոնում Կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդը նախագահում է Գերագույն Հոգևոր Խորհուրդը (հայկական եկեղեցու արքեպիսկոպոսների կառավարման քոլեջը) և գլխավոր հոգևոր հովիվն է աշխարհի 7 միլիոն հայ առաքելական քրիստոնյաների համար:

Սուրբ Էջմիածին
Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի Նստավայրը

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին (Լուսանկարը՝ Մայր Աթոռի պաշտոնական կայք)

Սուրբ Էջմիածինը գլխավոր հոգևոր նստավայրն է 10 միլիոն քրիստոնյա հայերի համար, ովքեր ապրում են Հայաստանում և ամբողջ ախարհի Սփյուռքում: Համաձայն 5-րդ դարի հայ պատմիչ Ագաթանգեղոսի, Հայաստանում քրիստոնեության ճանաչումից անմիջապես հետո Սբ. Գրիգոր Լուսավորիչին հայտնվեց Քրիստոսը, ով իջնում էր լույսերի մեջ և ցույց տալիս այն վայրը, որտեղ հիմնադրվեց առաջին հայկական եկեղեցին: Եկեղեցու կառուցումն ավարտվեց մ.թ. 303-ին և շուտով դարձավ առաջին հայ Կաթողիկոսի` Սբ. Գրիգոր Լուսավորիչի նստավայրը: Աստիճանաբար, այն դարձավ կրթության և արվեստների կենտրոն` մեծ թվով բնակչություն գրավելով դեպի Վաղարշապատ: Մշտապես կրկնվող նվաճումները պատճառ դարձան Սուրբ Էջմիածնի մեծածավալ կործանման և կողոպուտի. եկեղեցին մշտապես վերակառուցվում էր և վերակենդանացավ խաղաղության հաստատումից հետո: Երկար ժամանակ Կաթողիկոսի նստավայրը պետք է տեղափոխվեր ավելի ապահով շրջաններ:
Սկսած 1441-ից Էջմիածնի Մայր Աթոռը մեկ անգամ ևս դարձավ Հայկական Եկեղեցու կենտրոնը:

Աղբյուրը՝ ՀՀ Արտագին Գործերի Նախարարության արխիվ

 

 

 

 

SHARE​

Թողնել պատասխան

Ավելի շատ հոդվածներ

ԿԸՀ-ն հրապարակել է Գյումրու 25 տեղամասերում ընտրության արդյունքների նախնական պատկերը

ԿԸՀ-ն հրապարակել է Գյումրու 25 տեղամասերում ընտրության արդյունքների նախնական պատկերը

ՀՀ կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն իր պաշտոնական կայքում ամփոփել է Գյումրու 82 ընտրական տեղամասերից 25-ի նախնական արդյունքները: Պատկերը հետևյալն է. «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցություն — 4 469,

Հայտնի է Գյումրու 19 տեղամասերում ընտրության արդյունքների նախնական պատկերը. ԿԸՀ

Հայտնի է Գյումրու 19 տեղամասերում ընտրության արդյունքների նախնական պատկերը. ԿԸՀ

ՀՀ կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն իր պաշտոնական կայքում ամփոփել է Գյումրու 82 ընտրական տեղամասերից 19-ի նախնական արդյունքները: Պատկերը հետևյալն է. «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցություն — 3 325, Հայաստանի

Գյումրու 14  ընտրական տեղամասերում ընտրության արդյունքների նախնական պատկերը՝ ըստ ԿԸՀ տվյալների

Գյումրու 14 ընտրական տեղամասերում ընտրության արդյունքների նախնական պատկերը՝ ըստ ԿԸՀ տվյալների

ՀՀ կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն իր պաշտոնական կայքում ամփոփել է Գյումրու 82 ընտրական տեղամասերից 14-ի նախնական արդյունքները: Պատկերը հետևյալն է. «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցություն — 2 275, Հայաստանի