Երեկ Երուսաղեմի Հայոց Պատրիարքարանն իր շտապ հաղորդագրությունն էր ներկայացրել անգլերեն լեզվով, որի վերջում կոչ էր անում Իսրայելի վարչապետի ու կառավարությանը՝ «այս հարցի բարեկամական լուծում գտնելու նպատակով»:
Մենք որոշեցինք հրատապ եթեր դուրս գալ ու ներկայացնել մեր տեսակետը:
Տեսանյութում ներկայացրել եմ նամակի առաջին հատվածը, քանզի դրանով ամեն ինչ ասված էր: Պարզ է, որ Երուսաղեմի քաղաքապետարանը սկսել է «թույլ օղակից» ու ճնշումները գնալով շարունակվելու են: Անկախ նրանից թե ինչ բացասական դիրքորոշում ես ունեմ հայտնի «Կովերի պարտեզ» կոչված տարածքի ու մյուս հողակտորներտի հետ կապված անընդունելի պայմանագրի հետ, այժմ վտանգվում է մեր ներկայությունն ընդհանրապես Սուրբ երկրում ուստի կշարունակեմ պայքարել մեդիադաշտում մեր իրավունքներն Իսրայելում պաշտպանելու համար:
Կոչ եմ անում ողջ հայերին համախմբվել մեր համայնքի ու պատրիարքարանի շուրջ:
Ներկայացնում եմ պատրիարքարանի նամակի ողջ թարգմանությունը:
18.02.24
ՇՏԱՊ ՀԱՂՈՐԴԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ
ԳՈՒՅՔԵՐԻ ՎԱՐԿԱՅԻՆ ԲՌՆԱԳԱՆՁՄԱՆ ԳՈՐԾԸՆԹԱՑ
ԵՐՈՒՍԱՂԵՄԻ ՀԱՅ ՊԱՏՐԻԱՐՔՈՒԹՅԱՆ ԳՈՒՅՔԵՐԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ
Երուսաղեմի Հայոց Պատրիարքության կողմից ներկայացված վարչական հայցի (ATM 1470-02-24) քննությունը նշանակվել է 2025 թվականի փետրվարի 24-ին՝ երկուշաբթի օրը։ Այս հայցն ուղղված է Պատրիարքության գույքի նկատմամբ վարկային բռնագանձման գործընթացը դադարեցնելու փորձին, որը նախաձեռնել է Երուսաղեմի քաղաքապետարանը՝ պնդելով, որ գոյություն ունեն 1994 թվականից ի վեր կուտակված «Արնոնա»- ի (քաղաքային հարկ) պարտքեր։
Եթե, Աստված չանի, Պատրիարքության հայցը մերժվի, Երուսաղեմի քաղաքապետարանը կզավթի Պատրիարքությանը պատկանող անշարժ գույքը և այն կհանի աճուրդի՝ իբր գոյություն ունեցող պարտքը գանձելու նպատակով։ Այս պարտքը երբեք դատական կարգով ապացուցված չի եղել, և մինչ այժմ ընդունված սովորութային պրակտիկայի համաձայն՝ նման հարկեր երբեք չեն կիրառվել։
Հայցն ուղղված է քաղաքապետարանի հարկային գանձման բաժնի աշխատակցի գործողությունների դեմ, ով որոշել է, որ Պատրիարքությունը ենթադրաբար պարտք ունի՝ առանց հաշվի առնելու վաղեմության ժամկետները և առանց պարտքի ծագման հստակ հիմնավորման։ Բացի այդ, պարտքի զգալի մասը վերաբերում է այն գույքին, որը փաստորեն վարձակալությամբ տրված է հենց Երուսաղեմի քաղաքապետարանին։
Նույն աշխատակիցը հրաժարվում է վերանայել իր իսկ որոշած պարտքի իրավաչափությունը՝ պատճառաբանելով, որ բողոքարկման ժամկետը լրացել է։ Սակայն, փաստաթղթերով ապացուցվել է, որ պահանջները երբեք պատշաճ կերպով չեն փոխանցվել Պատրիարքությանը սահմանված ժամկետներում։ Չնայած դրան, աշխատակիցը պարտքի բռնագանձման կարգադրություն է տվել Պատրիարքության գույքի նկատմամբ, որը պարտադիր կատարման ենթակա է, կարծես այն դատարանի վճիռ լինի։
Այլ կերպ ասած, այս աշխատակիցն ինքն է գործում որպես հայցվոր, դատավոր և կատարող՝ միաժամանակ պաշտպանելով իր գործատուի՝ քաղաքապետարանի շահերը։
Հետևաբար, Պատրիարքությունը վարչական հայց է ներկայացրել թե՛ Երուսաղեմի քաղաքապետարանի, թե՛ դրա հարկային գանձման բաժնի աշխատակցի դեմ, որի քննությունը նշանակված է 2025 թվականի փետրվարի 24-ին։
Հայցի ներկայացումից հետո բռնագանձման գործընթացները ժամանակավորապես կասեցվել են։ Սակայն, եթե հայցը մերժվի, քաղաքապետարանը կկարողանա անմիջապես վերականգնել այս գործընթացները։
Սեփականության բռնագանձումը առանձին գույքերի նկատմամբ ոչ միայն վտանգավոր իրավական նախադեպ կստեղծի, այլ նաև կօրինականացնի սեփականության իրավունքների բռնագրավումը և քրիստոնեական կրոնական հաստատություններին և համայնքներին պատկանող գույքի հարկադիր վաճառքը Իսրայելում: Սա կարող է անհամեմատ ավելի մեծ վնաս հասցնել գույքի սեփականատերերին, քան վիճարկվող ենթադրյալ պարտքի գումարը:
Մեր տեղեկությունների համաձայն՝ միայն Հայոց Պատրիարքարանն է այն քրիստոնեական համայնքը, որը ընտրվել է (և հնարավոր է՝ թիրախավորվել), որպեսզի ենթարկվի նման աննախադեպ և անդառնալի միջոցների՝ կապված ենթադրյալ «Առնոնա» պարտքի հետ:
Երուսաղեմի քաղաքապետարանի պահվածքը այս հարցում հատկապես անընդունելի է, քանի որ այս ագրեսիվ գործընթացը սկսվել է, չնայած այն հանգամանքին, որ հենց քաղաքապետարանը պարտք է Պատրիարքարանին միլիոնավոր շեկելներ՝ չվճարված վարձավճարների համար: Սակայն, Պատրիարքարանը խուսափել է իրավական գործողություններ ձեռնարկելուց՝ պարտքը բռնի ուժով բռնագանձելու փոխարեն, և դրա փոխարեն երկարատև բանակցություններ է վարել քաղաքապետարանի հետ՝ խնդիրը բարեկամական ձևով լուծելու համար:
Երուսաղեմի քաղաքապետարանի այս հարցում կեցվածքը նույնպես հատկապես անընդունելի է, քանի որ այս ագրեսիվ գործընթացը սկսվել է, չնայած այն հանգամանքին, որ 2018 թվականին Իսրայելի վարչապետ Բենիամին Նեթանյահուի կողմից ստեղծվել էր պետական հանձնաժողով՝ Ցախի Հանեգբիի ղեկավարությամբ: Այդ հանձնաժողովի նպատակն էր գտնել Առնոնայի խնդրի լուծումը՝ բանակցությունների և Սուրբ Երկրի քրիստոնեական համայնքների ղեկավարների հետ համագործակցության միջոցով: Այս հանձնաժողովը շարունակում է գործել և մի քանի արդյունավետ հանդիպումներ է անցկացրել՝ տալով դրական արդյունքներ:
Հայոց Պատրիարքարանի դեմ գույքի բռնագանձման պահանջ ներկայացնելը՝ ստիպելով նրան վճարել ենթադրյալ «Առնոնայի» պարտքը, իսկ ավելի վատ՝ շարունակել գործընթացը և բռնագանձել Պատրիարքարանի գույքերը, կարող է վտանգել Հայոց Պատրիարքարանի երկարաժամկետ առաքելությունը Սուրբ Երկրում, որը գործում է 7-րդ դարից: Ավելին, սա կարող է սպառնալ հայկական համայնքի շարունակական ներկայությանը Սուրբ Երկրում, որը թվագրվում է 4-րդ դարից:
Սա քաղաքապետարանի ակնհայտ փորձն է՝ տնտեսական ճնշման միջոցով թուլացնելու Հայոց Պատրիարքարանի դիրքերը և նվազեցնելու նրա ներկայությունը Սուրբ Երկրում: Ցանկացած դատական որոշում «Առնոնայի» պարտքի վերաբերյալ կստեղծի վտանգավոր նախադեպ՝ այն տարածելով նաև քրիստոնեական այլ համայնքների վրա: Սա կարող է խորը բացասական ազդեցություն ունենալ ոչ միայն քրիստոնեական ներկայության վրա Սուրբ Երկրում, այլ նաև տարածաշրջանում գործող բոլոր քրիստոնեական հաստատությունների, կրոնական, մշակութային, կրթական և եկեղեցական գործունեության վրա:
Մենք կոչ ենք անում Իսրայելի վարչապետ Բենիամին Նեթանյահուին, Ներքին գործերի նախարար Մոշե Արբելին և պետական հանձնաժողովի ղեկավար Ցախի Հանեգբիին՝ վճռականորեն միջամտել և անհապաղ կասեցնել քաղաքապետարանի կողմից Հայաստանյան Պատրիարքարանի դեմ ձեռնարկված բոլոր գործողությունները: Բացի այդ, մենք կոչ ենք անում վերսկսել պետական հանձնաժողովի հանդիպումները՝ այս հարցի բարեկամական լուծում գտնելու նպատակով՝ բացառապես հանձնաժողովի սահմանած շրջանակներում:
Հայոց Պատրիարքարանի դիվան
Հասցե՝ Փոստարկղ 14235, Երուսաղեմ, Իսրայել, ZIP 9191141
Հեռախոս՝ (972) 2-6282331, Ներքին համար՝ 200
Էլ. փոստ՝ armpattivan@yahoo.com
